تعداد افرادی که در جهان به دلیل ناشنوایی یا کم شنوایی کیفیت زندگی پایینی را تجربه می کنند، زیاد است. بیشتر درمان های حال حاضر روی این مطلب تمرکز دارند که شنوایی را تا حدی که امکانش وجود دارد به فرد بازگردانند. وقتی یک آسیب درون گوش داخلی عامل ایجاد کننده ناشنوایی به شمار می رود، هم اکنون نمی توان آن آسیب را محو کرد و ترمیم خوبی روی آن انجام داد. در نتیجه، آسیب و گاهی عامل آسیب باقی می ماند و کارهای درمانی فقط به این امر محدود می شود که شنوایی به فرد باز گردد که البته خود این امر بسیار بسیار مهم است و باعث افزایش کیفیت زندگی بیمار می گردد. اما با سلول های بنیادی دریچه امید تازه ای گشوده شد که شاید بتوان در آینده، درمانی یافت که عامل ناشنوایی در گوش داخلی را بتواند به طور پایه ای برطرف نماید. سلول های بنیادی، سلول هایی هستند که مانند سلول های جنینی می توانند به انواع گوناگون سلول تبدیل شوند. به عبارت دیگر، بسته به این که سلول بنیادی در چه محیطی قرار بگیرد، می تواند به سلول های دیگر تبدیل شود. به عنوان نمونه، به لحاظ تئوری این امکان وجود دارد، سلول بنیادی در محیط مناسب به سلول عضلانی قلب یا سلول عصبی تبدیل شود. اکنون اگر بیماری باشد که به دلیل آسیب دیدن سلول های حساس مویی در گوش داخلی شنوایی خود را از دست داده است، به لحاظ نظری باید بتوان سلول بنیادی را به سلول مویی تبدیل کرد . شنوایی طبیعی را به فرد برگرداند؛ اما در عمل هنوز این کار میسر نشده است. با وجود این که در مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی، تبدیل سلول های بنیادی به سلول های حساس شنوایی مانند سلول مویی میسر شده است اما هنوز استفاده از آن در انسان برای درمان با شکست رو به رو بوده است. خوشبختانه همچنان پژوهش برای رفع موانع بر سر این راه درمانی ادامه دارد و این امید وجود دارد که در آینده این درمان بتواند با موفقیت سلول های مویی و حساس شنوایی سالم را جایگزین سلول های آسیب دیده نماید و شنوایی به حد طبیعی برگردد. بنابراین در حال حاضر، هیچ یک از مراکز دنیا نتوانسته اند در به کارگیری سلول های بنیادی برای درمان افت شنوایی و ناشنوایی به موفقیت لازم دست پیدا کنند و مجوزهای لازم را دریافت نمایند. با وجود این، پژوهش و تحقیق همچنان ادامه دارد. امید آن می رود در آینده با رفع مشکلات موجود، امکان استفاده از سلول های بنیادی در رفع کم شنوایی و نا شنوایی محقق گردد.

منبع:

پادکست جناب آقای دکتر علی کوهی

https://stemcellsjournals.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/stem.3390

https://www.webmd.com/connect-to-care/hearing-loss/stem-cell-treatment-for-hearing-loss

علائم بسيار متفاوت بيماري ناشي از ويروس کرونا يا عفونت کرونا که به آن کوويد-19 هم گفته مي شود، از تب و سردرد تا مرگ متغير است. ناشناخته بودن اين ويروس که از اواخر سال 2019 ميلادي از چين به سراسر جهان راه يافت، ملاحظات بسيار سختگيرانه اي را براي کاهش تعداد بيماران و ميزان تلفات در بسياري از نقاط جهان، اجباري کرد. در ابتدا، هنوز مشخص نبود اين ويروس از چه راه هايي بين انسان ها منتشر مي شود. به تدريج و با فراگير شدن اين ويروس خطرناک در سراسر جهان، همه دانشمندان روي رفتارهاي اين ويروس در بدن و خارج از بدن به مطالعه پرداختند. در اين بين، بازار شايعات هم بسيار داغ بود. برخي افراد که به هيچ عنوان دانش يا امکانات تحقيقاتي براي اعلام نظر نداشتند، از فرصت سوءاستفاده کردند. با توجه به اين که در شرايط هراس و وحشت، انسان ها ممکن است براي نجات خود به منشا حرف ها و تطابق آن با عقلانيت و دانش توجه نکنند، باورهاي نادرست زيادي در رابطه با ويروس کرونا و بيماري ناشي از آن شکل گرفت. اين باورها به حدي همه گير شد که سازمان جهاني بهداشت، صفحه ويژه اي در مورد باورهاي غلط درباره کرونا در وبسايت خود ايجاد کرد.امروزه مي دانيم راه هاي انتقال کرونا از يک انسان به انسان ديگر صورت مي گيرد. اگر فرد سالمي بدون ماسک در فاصله کمتر از يک متري يک فرد مبتلا به بيماري ناشي از ويروس کرونا قرار گيرد، ممکن است ويروس به او انتقال يابد. ويروس موجود در ريزقطرات تنفسي بيمار هنگام سرفه، عطسه و حتي گاهي صحبت کردن در هوا منتشر مي شود و مي تواند فردي که بدون ماسک در فاصله کمتر از يک متري قرار دارد را آلوده سازد. اين امر در فضاهاي سرپوشيده که فاقد تهويه مناسب هستند، بدتر هم مي شود. در چنين اماکني حتي ويروس ممکن است از فرد بيمار به افرادي که در فواصل بيش از يک متري قرار دارند هم سرايت کند. رستوران هاي داخل محوطه هاي سرپوشيده يکي از اماکني هستند که احتمال سرايت ويروس در آن از فواصل دور هم وجود دارد. در رستوران ها افراد براي تناول غذا ناچار هستند، ماسک را بردارند و اين امر باعث افزايش احتمال انتقال ويروس مي شود. همچنين در شرايط خاص اگر ريزقطرات تنفسي فرد بيمار روي اجسام بنشيند و در حالي که اجسام آلوده هستند، فرد سالمي به آنها دست بزند و سپس دست آلوده را به چشم، دهان يا بيني بزند، احتمال انتقال ويروس کرونا وجود دارد. تا امروز اطلاعات معتبر علمي نشان مي دهد که ويروس کرونا مي تواند از راه دهان، بيني و چشم منتقل شود. احتمال اين که ويروس کرونا از راه گوش انتقال يابد بسيار بسيار بعيد است. پوشش گوش از جنس پوست عادي است که ساير نقاط بدن را مي پوشاند و پوست سالم جلوي عبور ويروس کرونا به داخل بدن را مي گيرد.

دکتر کوهي

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2020-06-covid-eyes-ears.html

https://www.who.int/emergencies/diseases/novel-coronavirus-2019/question-and-answers-hub/q-a-detail/coronavirus-disease-covid-19-how-is-it-transmitted

https://www.cdc.gov/coronavirus/2019-ncov/faq.html

بسياري از افرادي که دچار عفونت کرونا شده اند، گرفتگي گوش را در حين عفونت تجربه کرده اند. برخي افراد هم با وجودي که مدتي از پايان مرحله حاد کرونا در آنها مي گذرد همچنان از کاهش نسبي شنوايي (شبيه گرفتگي گوش) و وزوز گوش و حتي سرگيجه شکايت دارند.

آيا عفونت کرونا مي تواند باعث گرفتگي گوش شود؟

پاسخ اين سوال مثبت است. ويروس کرونا به لحاظ محل شروع عفونت و در موارد خفيف تا متوسط بسيار شبيه آنفلوانزا است. به عبارت ديگر، ويروس کرونا مي تواند به طور مستقيم ناحيه بالايي حلق که به آن حلق بيني گفته مي شود را عفوني کند.

ايجاد عفونت در اين ناحيه با التهاب و تورم بافت اين ناحيه توام است. عدم امکان تهويه گوش مياني به دليل انسداد کانال اتصالي گوش مياني و حلق بيني (کانال اُستاش) عامل اصلي ايجاد مشکل است. هواي محبوس در گوش مياني پس از مدتي جذب جريان خون مي شود و در گوش مياني حالت خلاء به وجود مي آيد.

اين حالت خلاء در گوش مياني باعث کاهش نسبي شنوايي مي شود، حالتي که بيشتر افراد آن را تحت عنوان گرفتگي گوش ابراز مي کنند. بنابراين همان طور که آنفلوانزا و سرماخوردگي مي توانند باعث ايجاد گرفتگي گوش شوند، ويروس کرونا هم مي تواند باعث گرفتگي گوش شود.

آيا کروناي مزمن با گرفتگي گوش يا سرگيجه و وزوز گوش همراه است؟

پاسخ اين سوال هم مثبت است. پيش از اين که به تشريح اين بخش پرداخته شود، در مورد کروناي مزمن توضيحي ارائه مي گردد.

تفاوت مهم ويروس کرونا با ويروس هاي عامل آنفلوانزا و سرماخوردگي اين است که احتمال آسيب زدن آن به ساير بافت هاي بدن و ايجاد علائمي که براي مدت طولاني در بدن مي ماند بيشتر است. به اين عوارض و علائم طولاني مدت ناشي از عفونت قبلي با ويروس کرونا، کروناي مزمن گفته مي شود.

اگرچه اطلاعات مربوط به کرونا به طور مداوم در حال تغيير و به روز رساني است اما اطلاعات موجود نشان مي دهد درصد قابل توجهي از مبتلايان به کرونا در آينده با علائم گوش دست و پنجه نرم مي کنند. به عبارت ديگر کروناي مزمن با گرفتگي گوش (کاهش نسبي شنوايي)، وزوز گوش و سرگيجه همراه است.

با توجه به اين که مطالعات اختصاصي در اين مورد هنوز به پايان نرسيده است نمي توان گفت که آيا عفونت کرونا عامل اصلي ايجاد چنين علائمي است يا فقط يک همراهي آماري بين کرونا و علائم گوش يا حفظ تعادل مطرح است.

چنين به نظر مي رسد که ويروس کرونا هم از راه عفونت مستقيم گوش داخلي، هم از راه پاسخ تشديد يافته سيستم ايمني بدن به ويروس، هم از راه ايجاد لخته هاي خون در رگ هاي تغذيه کننده گوش داخلي توان آسيب زدن به گوش داخلي را دارد. براي يافتن اين پاسخ بايد منتظر نتايج تحقيقات پزشکي بمانيم. جهت مشاوره بيشتر با دکتر کوهي از طريق لينک ارتباطي موجود در سايت اقدام نماييد.

سرگيجه يکي از علائم بسيار ناراحت کننده است. در بيماري منيير، سرگيجه به صورت حملات سرگيجه کيفيت زندگي بيمار را مختل مي کند. اين بيماري که بيشتر بانوان ميانسال را درگير مي کند، مي تواند با علائم ديگري همچون افت شنوايي، احساس پري يا فشار در گوش مبتلا و وزوز گوش همراه باشد. علل متعددي مي توانند در بروز اين بيماري سهيم باشند. زمينه ژنتيکي، عوفنت هاي ويروسي، ننوشيدن زياد مايعات به ويژه آب، استعمال دخانيات از جمله قليان و عوامل مربوط به دستگاه ايمني بدن نقش زيادي در بروز اين بيماري گوش داخلي ممکن است ايفا کنند. بيماري منيير با تحت تاثير قرار دادن گوش داخلي باعث اختلال در حس تعادل مي شود و بيماري مستقر مي گردد. اگر کسي به علائم بالا دچار است بايد به پزشک متخصص گوش و حلق و بيني مراجعه کند. پزشک معالج علاوه بر معاينه ممکن است برخي از تست ها را براي بيمار درخواست نمايد. شنوايي سنجي هم يکي از آزمون هايي است که براي تشخيص بيماري منيير اهميت زيادي دارد. تست هاي تعادلي بسيار متنوعي وجود دارند که مي توانند وضعيت کارکرد گوش داخلي را به ما نشان دهند. از آن جايي که بيماري در برخي از نقاط مغزي مانند ساقه مغز و مخچه هم ممکن است با همين علائم همراه باشد، پزشک براي رد کردن اين بيماري ها اقدام مي کند. براي اين منظور، ممکن است پزشک برخي از انواع تصويربرداري پزشکي مانند ام آر آي درخواست نمايد. براي درمان بيماري منيير ابتدا بايد روي اصلاح شيوه زندگي بيمار تمرکز نمود. افزايش مصرف آب و نوشيدن مايعات فراوان قدم نخست است. اين کار به همراه کاهش مصرف نمک تا حدود زيادي از دفعات بروز علائم بيماري منيير و شدت آنها مي کاهد. همچنين ترک سيگار و عدم استفاده از قليان بسيار مفيد است. با کاهش فشار هوا مثلا در فصل پاييز هم احتمال وخيم شدن علائم بيماري منيير وجود دارد. درمان دارويي بيماري منيير بسيار متنوع ممکن است باشد. داروهاي تجويزي به علائم هر بيمار و شرايط سلامتي هر فرد بستگي دارد. گاهي ممکن است براي کنترل علائم بيماري منيير يک جراحي روي گوش داخلي لازم شود. دکتر علي کوهي دانش آموخته رشته فوق تخصصي جراحي گوش و حلق و بيني از دانشگاه استنفورد آمريکا آماده پذيرش بيماران مشکوک به بيماري منيير در مطب خود در تهران هستند.

منبع:

از پادکست دکتر علي کوهي از اينستاگرام

گوش مياني هر فرد، وظيفه انتقال امواج صوتي از پرده گوش تا دريچه بيضي در روي حلزون شنوايي را بر عهده دارد. در يکي از ظريف ترين ساختارهاي مکانيکي بدن، سه استخوان بسيار ظريف در گوش مياني قرار دارند. اين سه استخوانچه به گونه اي به هم وصل هستند، که لرزش پرده گوش به دنبال دريافت امواج صوتي را به صورت انرژي حرکتي به دريچه بيضي منتقل مي کنند. اگر به هر دليلي اين استخوانچه هاي آسيب ببينند و توانايي حرکت را از دست بدهند، روي قدرت شنوايي فرد تاثير منفي مي گذارد. عوامل متعددي مي توانند باعث آسيب استخوان هاي ظريف موجود در گوش مياني شوند. عفونت گوش مياني به خصوص اگر به طور عودکننده و مکرر اتفاق بيفتد، شايع ترين علت آسيب به استخوانچه ها محسوب مي شود. پارگي پرده گوش، کلستئاتوم، ضربه هاي نافذ و غيرنافذ، تومورها و هر عاملي که به گوش مياني آسيب بزند مي تواند باعث اختلال در کارکرد مجموعه استخوانچه هاي گوش مياني شود. براي ترميم آسيب وارده به گوش مياني انجام يک عمل جراحي توصيه مي شود که اوسيکولوپلاستي نام دارد. اوسيکول واژه لاتين است که معناي آن استخوانچه است و پلاستي به معني ترميم است. اوسيکولوپلاستي به عمل جراحي در ناحيه گوش مياني گفته مي شود که هدف آن ترميم استخوانچه هاي موجود در گوش مياني و برگرداندن کارکرد اين مجموعه به بهترين حد ممکن است. براي انجام اوسيکولوپلاستي روش هاي متعددي وجود دارد. انتخاب روش انجام عمل جراحي به آسيب وارده به استحوانچه ها و ساير اجزاي گوش بستگي دارد. گاهي امکان استفاده از استخوانچه هاي آسيب ديده وجود دارد. به عنوان نمونه، با تراشيدن نقاط آسيب ديده کوچک مي توان همچنان استخوان هاي ريز گوش را حفظ کرد و دوباره آنها را در جاي مناسب خود کار گذاشت. اما گاهي استخوان هاي ظريف موجود در گوش مياني چنان آسيب ديده اند که امکان استفاده از آنها وجود ندارد. در اين حالت از پروتزها به جاي استخوانچه هاي خود بيمار استفاده مي شود. پروتزها در طرح ها و از جنس هاي مختلف توليد مي شوند. پروتزهايي که از جنس تيتانيوم هستند، با بهترين نتايج و کمترين عوارض همراه بوده اند و به همين دليل امروزه بيشتر از پروتزهاي تيتانيومي استفاده مي شود. بر اساس اين که کدام استخوانچه هاي ريز در گوش مياني قابل استفاده نيستند، ممکن است از طرح هاي مختلف پروتز براي هر بيمار استفاده شود. به هر حال، اين عمل جراحي به لحاظ عوارض و مشکلات پس از عمل جراحي جزو جراحي هاي سبک محسوب مي شود. ممکن است پزشک جراح از بيمار بخواهد که پس از عمل جراحي تا سه چهار هفته از کار سنگين، از فعاليت هايي که با ضربه به سر ممکن است همراه باشد مانند برخي ورزش ها، از سفر هوايي و از وارد شدن آب به گوش پرهيز نمايد. اگرچه نتيجه عمل جراحي اوسيکولوپلاستي به لحاظ افزايش قدرت شنوايي در بيشتر موارد بسيار خوب است اما نبايد انتظار داشت که همه افراد تحت عمل جراحي به همان قدرت شنوايي پيش از آسيب گوش مياني دست مي يابند. دکتر کوهي متخصص جراحي گوش و حلق و بيني از دانشگاه استنفورد آمريکا آماده پذيرش بيماران نيازمند به جراحي اوسيکولوپلاستي در تهران هستند.

منبع:

پادکست جناب آقاي دکتر کوهي

به فضايي از گوش که در پشت پرده گوش قرار دارد، گوش مياني گفته مي شود. گوش مياني در حس شنيداري افراد نقش مهمي ايفا مي کند.

ساختار گوش مياني

در گوش مياني سه استخوان ظريف قرار دارند که ارتعاشات فيزيکي ناشي از اصوات را از پرده گوش يا همان پرده صماخ مي گيرند و به گوش داخلي منتقل مي نمايند.

هر گونه مشکل در گوش مياني مي تواند روي شنوايي تاثير بگذارد.

گوش مياني از راه يک مجرا به نام کانال اُستاش با حلق در ارتباط است. اين مجرا سه کار انجام مي دهد:

1. تهويه هواي موجود در گوش مياني
2. تخليه ترشحات گوش مياني به سمت حلق
3. محافظت از گوش مياني در مقابل ورود عوامل بيماريزا

اگر اين کانال استاش به هر دليل مثلا به دليل آلرژي يا سرماخوردگي از داخل حلق مسدود شود، چه اتفاقي مي افتد؟ هواي داخل گوش مياني به طور کامل جذب خون مي شود. سپس، حالت مکش يا خلاء موجود در اين فضا، باعث تجمع مايع در گوش مياني مي گردد.

اين مايع در ابتدا استريل است و باکتري يا ويروسي در آن نيست. اگر به هر ترتيب، باکتري يا ويروسي موفق شوند به محل تجمع اين ترشحات راه يابند، در آنجا تکثير شوند و استقرار يابند، عفونت گوش مياني اتفاق مي افتد.

عفونت گوش مياني چيست؟

بنابراين به هرگونه استقرار عوامل عفوني به خصوص باکتري در پشت پرده گوش، عفونت گوش مياني گفته مي شود.

علائم عفونت گوش مياني

با توجه به آنچه در بالا گفته شد، علائم عفونت گوش مياني به طور معمول، شامل موارد زير مي شود:

• گوش درد
• مشکلات شنوايي يا همان گرفتگي گوش
• ترشح مايع از گوش

علائم بالا در صورت بروز عفونت گوش مياني در بزرگسالان تظاهر مي يابد. اگر عفونت گوش مياني در کودکان رخ دهد علائم زير را به طور شايع شاهد خواهيم بود:

• اختلال در خواب
• گريه کردن زياد
• بي تابي
• تب
• سردرد
• کاهش اشتها

آيا لوزه سوم در کودکان با بروز بيشتر عفونت گوش همراه است؟

در بسياري از کودکان لوزه ها بزرگ مي شوند. لوزه سوم که در انگليسي به آن آدنوييد (adnoid) مي گويند در بالاي حلق و پشت بيني قرار دارد. سوراخي که کانال استاش از راه آن گوش مياني را به حلق متصل مي کند در نزديکي آن وجود دارد. اگر آدنوييد يا همان لوزه سوم بزرگ شود، با انسداد لوله استاش زمينه را براي عفونت گوش مياني فراهم مي کند.

پيشگيري از عفونت گوش مياني

براي جلوگيري از ابتلا به عفونت گوش مياني بايد نکات زير را رعايت کرد:

• پرهيز از کشيدن سيگار يا قليان يا قرارگيري در معرض دود دست دوم آنها
• جلوگيري از سرما خوردن تا حد امکان
• بالا نگه داشتن نوزاد يا نونهال در زمان تغذيه با شيشه شير

درمان عفونت گوش مياني

به طور کلي، درمان عفونت گوش مياني شامل دو بخش است:

• تسکين درد که براي اين منظور داروهاي خوراکي ممکن است تجويز شود
• آنتي بيوتيک ها شايد يکي از بخش هاي مهم رفع عفونت از گوش مياني باشند. تجويز زودهنگام آنتي بيوتيک در نونهالان زير شش ماه سن بايد در اسرع وقت آغاز شود.

اگر پوسته ريزي روي گوش مشاهده شود، آيا به اگزماي گوش شک مي کنيم؟ اگر کودکي زياد گوش خود را مي خاراند آيا با شک به اگزماي گوش او را نزد پزشک مي بريم؟

اگزماي پوست چيست؟

پوست گوش به خصوص لاله گوش و پوستي که درون مجراي گوش را پوشش مي دهد ممکن است دچار اگزما شود. البته مشخص است که پوست همه جاي بدن ممکن است به اگزما دچار شود و گوش هم مانند بقيه بخش ها در معرض اگزما قرار دارد.

اگر روي پوست گوش قرمزي مشاهده مي شود، يکي از تشخيص ها اگزما است. اگر اين قرمزي گاهي با پوسته پوسته شدن همراه است احتمال تشخيص اگزماي گوش باز هم بيشتر مي شود.

شبه اگزماي گوش چيست؟

به طور معمول يک عامل باعث تحريک و آغاز اگزماي پوست مي شود. اگر علائم اگزما بدون هر گونه عامل تحريک کننده پيش بيايد به آن شبه اگزماي گوش گفته مي شود.

کساني که پوست چرب و ملتهبي دارند (سِبورئيک) يا کساني که به پسوزياريس (يک بيماري پوستي همراه با قرمزي و پوسته ريزي) مبتلا هستند بيشتر از ديگران ممکن است به شبه اگزماي گوش دچار شوند.

درماتيت تماسي يا اگزماي تماسي گوش را بيشتر بشناسيم

برخي افراد با تماس يک جسم يا يک ماده با گوش همين علائم اگزما را تجربه مي کنند. به عنوان نمونه پاشيده شدن اسپري هاي فرم دهنده به مو ممکن است در برخي افراد باعث آغاز علائم اگزما باشد. به اين موارد اگزماي تماسي اطلاق مي شود.

انواع صابون و شامپو و زيورآلات ممکن است باعث آغاز درماتيت تماسي گوش شوند.

علائم اگزماي گوش

براي آشنايي بيشتر با علائم اگزماي گوش، برخي از آنها در زير نام برده شده است:

? خشکي و پوسته ريزي لاله گوش يا پوست داخل مجراي گوش

? قرمزي پوست گوش

? تورم در اين ناحيه

? خارش

? ترشحات بدون چرک يا خون از گوش

علائم اگزماي گوش مانند علائم بسياري از بيماري ها ممکن است از خفيف تا شديد متغير باشد. اگر خارش حاصله از اگزماي گوش شديد باشد بايد از خاراندن گوش اجتناب کرد زيرا ممکن است باعث عوارض جدي شود.

از عوارض جدي گوش در صورت خارش شديد مي توان به عفونت گوش خارجي، افزايش التهاب و احتمال ترک و خونريزي از پوست و تغيير قوام پوست به شکل شبيه چرم اشاره کرد.

تشخيص اگزماي گوش

اگر قرمزي يا پوسته پوسته شدن در ناحيه گوش وجود دارد بايد به اگزماي گوش شک کرد. پزشک جراحي گوش بهترين فردي است که مي تواند در اين زمينه کمک نمايد.

پزشک از روي شرح حال، معاينه دقيق و گاهي نتايج تست هايي که درخواست مي کند، مي تواند به طور قطعي به تشخيص اگزماي گوش برسد.

درمان اگزماي گوش

پزشک معالج بر پايه علائم و شدت آنها، درمان مناسب را تجويز مي کند. درمان اگزماي گوش ممکن است شامل قطره گوش (در صورت درگيري پوست داخل مجراي گوش)، کرم موضعي که شايد حاوي کورتون باشد، يا داروي خوراکي يا تزريقي براي کاهش آلرژي و التهاب پوستي باشد.

دکتر کوهي

طراحي سايت پزشکي

تومورها دو نوع دارند: سرطاني که به آنها بدخيم هم گفته مي شود و غيرسرطاني که به آنها خوش خيم مي گويند. آکوستيک نورينوما يک تومور خوش خيم و غيرسرطاني است که از سلول هاي شوان روي رشته عصبي تعادلي (وستبولار) ناشي مي شود. اين بيماري نام هاي ديگري هم دارد: شوانوم وستيبولار، آکوستيک نوروما و تومور سلول شوان. اين بيماري در بيشتر مواقع فاقد علامت است اما به تدريج با افزايش اندازه تومور ممکن است با کاهش قدرت شنوايي، وزوز گوش، احساس عدم تعادل، سرگيجه و بي حسي صورت يا فلج عضلات صورت همراه باشد. علت بروز آکوستيک نورينوما اين است که يک ژن موجود روي کروموزوم شماره 22 دچار اختلال کارکرد مي شود. در حالت سلامتي، کارکرد طبيعي اين ژن باعث توليد پروتئيني مي شود که تکثير سلول هاي شوان را کنترل مي کند. اختلال در کارکرد اين ژن باعث بروز آکوستيک نورينوما مي شود. تاکنون عوامل خطرزاي خاصي براي اين بيماري مشخص نشده است مگر بيماري نوروفيبروماتوز نوع دو. نوروفيبروماتوز نوع دو يک بيماري ارثي به شمار مي رود. در حدود 5 درصد از افراد مبتلا به آکوستيک نورينوما به نوروفيبروماتوز نوع دو مبتلا هستند. اين افراد به طور معمول، در هر دو طرف، هم راست، هم چپ، به آکوستيک نورينوما مبتلا مي شوند. اگرچه تومور آکوستيک نورينوما به سايز نقاط بدن منتشر نمي شود اما ممکن است با افزايش سايز به عوارض متعددي منجر شود. گاهي اين عوارض دائمي هستند و برطرف نمي شوند. فقدان دائمي حس شنوايي، وزوز گوش، مشکلات حفظ تعادل، بي حسي صورت يا فلج عضلات صورت در ليست عوارض اين بيماري قرار دارند.

در صورت شک به آکوستيک نورينوما بايد به پزشک مراجعه کرد. شنوايي سنجي و تصويربرداري پزشکي از ارکان تشخيص اين بيماري محسوب مي شوند. اما آر آي روش برگزيده براي رويت حتي تومورهاي کوچک آکوستيک نورينوما به شمار مي رود. در صورتي که امکان ام آر آي وجود نداشته باشد، سي تي اسکن روش مناسبي محسوب مي شود اما دقت ام آر آي را در تشخيص تومورهاي ريز ندارد. روش درمان تومور به عوامل متعددي بستگي دارد. شرايط بيمار و وضعيت تومور در تصميم گيري و انتخاب نوع درمان تاثير فراواني دارد. عمل جراحي و خارج ساختن تومور يکي از روش هاي درماني به شمار مي رود. انواع راديوتراپي مانند راديوسرجري استريوتاکتيک از ديگر روش هاي درماني هستند. در برخي موارد، مي توان فقط تومور را پايش کرد و در صورت افزايش اندازه تومور، درمان را آغاز کرد.

دکتر کوهي

سئو سايت پزشکي

منبع:

mayoclinic

?

وزوز گوش: يک علامت و چندين علت

?

وقتي کسي مي گويد وزوز گوش دارد، اين مفهوم در ذهن تداعي مي شود که مدام صدا مي شنود. شايد هر يک از افراد گاهي به ندرت دچار اين حالت بشوند اما اگر براي مدت طولاني اين صدا حس شود، علامت يک بيماري است.

بيماري هاي بسيار متنوعي مي توانند باعث ايجاد علامت وزوزگوش شوند. اگر به مبحث وزوز گوش علاقمند هستيد ادامه ايم مطلب را مطالعه بفرماييد.

وزوزگوش چيست؟

علل وزوز گوش

تشخيص وزوز گوش

درمان وزوز گوش

مکانيسم ايجاد وزوز گوش

وزوزگوش چيست؟

احساس يک صدا در سر بدون اين که هيچ منبعي براي ايجاد آن در اطراف فرد وجود داشته باشد، تعريف علمي وزوز گوش است. فردي که به وزوز گوش مبتلاست به احتمال زياد صدايي مانند زنگ زدن را براي مدت طولاني در گوش يا بهتر است بگوييم در سر خود احساس مي کند. البته اين صدا ممکن است مانند حالت همهمه، وزوز صداي حشرات، غرش، يا حتي صداي پرندگان (جيک جيک) باشد.

علل وزوز گوش

در عنوان مقاله هم ذکر شده است که وزوز گوش يک علامت است، نه يک بيماري. وزوز گوش نشان مي دهد که يک مشکل در دستگاه شنوايي ما وجود دارد.

دستگاه شنوايي شامل اين بخش ها مي شود:

• گوش،
• اعصاب شنوايي که ارتباط عصبي بين گوش و مغز را برقرار مي کنند و
• بخش هايي از مغز که مسوول دريافت پيام عصبي و تفسير صدا هستند

برخي از مشکلات و بيماري هايي که باعث ايجاد وزوز گوش مي شوند عبارتند از:

• کاهش شنوايي به علت صداي بلند
• عفونت هاي گوش
• سينوزيت
• بيماري هاي قلب و عروق
• بيماري منير (Meniere)
• تومورهاي مغزي
• تغييرات هورمون جنسي در زنان
• مشکلات غده تيروئيد
• برخي داروها

مکانيسم ايجاد وزوز گوش

واقعا صدايي در بيرون شنيده نمي شود اما فرد مبتلا به وزوز گوش يک صدا را براي مدت طولاني مي شنود. اگرچه بيشتر حواس همه به گوش معطوف مي شود اما در واقع اين مغز فرد مبتلاست که يک صدا را حس مي کند.

مکانيسم دقيق وزوز گوش در همه موارد مشخص نيست. در بيشتر موارد به نظر مي رسد کم رسيدن يا نرسيدن سيگنال شنوايي به مغز عامل حساسيت بيش از حد مغز و احساس صدا باشد؛ مانند زماني که با کهولت سن، شماري از سلول هاي مويي گوش داخلي از بين مي روند و براي جبران آن سلول هاي عصبي موجود در مرکز شنوايي مغز حساسيت خود را بالا مي برند بلکه کمبود حس شنوايي را جبران کنند.

تشخيص وزوز گوش

اگر وزوز گوش براي مدت طولاني ادامه يابد بهتر است به پزشک متخصص گوش مراجعه شود. پزشک معالج پس از دريافت شرح حال بيمار و معاينه گوش، تست هايي از جمله شنوايي سنجي (اُديومتري) درخواست مي نمايد.

درمان وزوز گوش

?

بر اساس اين که بيماري ايجادکننده وزوز گوش چه نوع باشد، درمان متفاوت است. اگر کاهش قدرت شنوايي علت وزوز گوش باشد، با تجويز سمعک (دستگاه هاي تقويت شنوايي) مشکل رفع مي شود. اگر عامل ايجاد وزوز گوش مشخص نباشد، گوش دادن بيمار به صداهاي ديگر مانند موسيقي از راه گوشي‌هاي نرم داخل گوش، مي تواند صداي وزوز گوش را پوشش دهد. گاهي کاشت حلزون براي درمان عامل ايجاد وزوز گوش لازم است. دکتر کوهي فوق تخصص جراحي گوش يکي از پزشکان در زمينه بيماري هاي گوش در تهران بشمار مي روند. جهت دريافت مشاوره از طريق لينک هاي ارتباطي موجود در سايت اقدام نماييد.

طراحی سایت پزشکی

Ref

nidcd

?

وقتی نام میگرن به میان می آید همه به یاد سردرد می افتند اما در میگرن تعادلی علامت اصلی سردرد نیست. در میگرن تعادلی که به آن میگرن وستیبولار هم گفته می شود، علائم سیستم تعادلی یعنی سرگیجه و احساس عدم تعادل، علائم اصلی هستند. اگرچه احتمال وجود سردرد پس از آغاز علائم هم بالاست.

با علائم میگرن تعادلی آشنا شوید

میگرن تعادلی با ترکیبی از علائم زیر به طور معمول ظاهر می شود. این علائم عبارتند از:

• علائم سردرد میگرنی به جز سردرد که دیرتر گاهی ظاهر می شود شامل:
  • تهوع
  • استفراغ
  • احساس زدن نبض در سر (این احساس به طور معمول بسیار شدید و در یک طرف سر است)
  • عدم تحمل نسبت به نور یا صدا و حتی گاهی بو

اما علائم برجسته که میگرن تعادلی را افزایش می دهد، عبارتند از:

• سرگیجه (منگی) که از چند ثانیه تا چند روز ممکن است به درازا انجامد
• عدم توانایی در حفظ تعادل و ایستادن در یک جا
• حساسیت به حرکت و بدتر شدن بیشتر علائم با تحرک

اگرچه علائم شنیداری و گوش با میگرن تعادلی بسیار زیاد است مانند وزوز گوش، احساس گرفتگی گوش یا تحت فشار بودن گوش؛ اما اگر کاهش قدرت شنوایی وجود دارد، باید به وجود همزمان یک بیماری دیگر در سیستم شنوایی گوش داخلی یا بیمار منییر (Meniere) شک کرد.

اگر به طور خلاصه علائم یک حمله میگرن تعادلی را برشماریم، بدین ترتیب است که فرد ترکیبی علائم زیر را احساس می کند:

• سرگیجه و مشکلات تعادلی
• دیدن اورا (تصاویر یا نورهای غیرواقعی مانند ابتدای سردرد میگرن)
• حساسیت به نور و تحرک

در واقع، وجود این علائم با یا بدون سردرد امکان وجود میگرن تعادلی را مطرح می کند.

آشنایی با علل میگرن تعادلی

میگرن تعادلی هم مانند سایر انواع میگرن پایه های ژنتیک و وراثتی دارد. اگرچه هنوز دلایل پیدایش علائم میگرن تعادلی، هنوز به خوبی مشخص نیست اما به دلیلی نامعلوم زنان بیش از مردان دچار این بیماری می شوند. جالب است که در زنان با نزدیک شدن به زمان پریود، علائم میگرن تعادلی و دفعات بروز حملات بیشتر و بدتر می شود.

برخی از افراد مبتلا به میگرن تعادلی با برخی تغییرات، دچار حملات این بیماری می شوند. برخی از این عوامل تحریک عبارتند از:

• اختلال در خواب هم کم خوابی، هم خواب زیاد
• پریود بانوان
• برخی از غذاها مانند شکلات یا پنیر

تشخیص میگرن تعادلی

متاسفانه برخی افراد همزمان با سایر علائم سرگیجه و عدم حس تعادل را تجربه نمی کنند و این امر تشخیص بیماری میگرن تعادلی را، سخت می کند. به طور کلی، گوش دادن به شرح حال بیمار مهم ترین راه تشخیص بیماری میگرن تعادلی است.

درمان میگرن تعادلی

نخستین قدم برای درمان میگرن تعادلی، پیدا کردن عامل محرک است. فرد باید شیوه زندگی خود را طوری تغییر دهد که کمتر امکان برخورد با عوامل محرک میگرن تعادلی وجود داشته باشد.

میگرن تعادلی مانند سایر انواع میگرن با اختلالات اضطرابی و افسردگی همراه است و شاید داروهای درمان این عوارض (ضدافسردگی ها و داروهای ضداضطراب)، در کاهش علائم و حملات موثر باشند.

دکتر کوهی