به طور کلي بيشتر بيماري ها باعث بروز علائمي در فرد مبتلا مي شود. عفونت گوش هم در بيشتر موارد با علائم و نشانه هاي مختلفي خود را نشان مي دهد.
عفونت گوش انواع مختلفي دارد. اگر ميکروب (باکتري، ويروس يا قارچ) در هر جايي از گوش رشد و تکثير بيابد، عفونت همان بخش گوش عارض مي شود. در ادامه، علائم عفونت گوش، به طور خلاصه، بر اساس محل بروز عفونت در گوش بررسي شده است.
علائم عفونت گوش مياني
به طور کلي، وقتي عبارت عفونت گوش استفاده مي شود، در بيشتر موارد منظور عفونت گوش مياني است. اين عفونت با نام لاتين آن که اوتيت مديا (otitis media) است هم گاهي عنوان مي شود.
فضايي از گوش که درست در پشت پرده گوش يا همان پرده صماخ قرار دارد، گوش مياني است. گوش مياني توسط يک کانال به نام مجراي اُستاش به حلق متصل مي شود. تهويه هواي موجود در گوش مياني و تخليه ترشحات اين محدوده از راه کانال استاش انجام مي شود.
انسداد کانال استاش و تجمع مايعات در پشت پرده گوش (يا همان گوش مياني) زمينه را براي عفونت گوش مياني فراهم مي کند. به ويژه اگر اين مشکل پس از يک سرماخوردگي حادث شده باشد، در بيشتر اوقات باکتري ها و گاهي ويروس ها ممکن است در گوش مياني استقرار پيدا کنند.
عفونت گوش مياني با علائم زير همراه است:
- گوش درد
- گرفتگي گوش ( يا همان کاهش قدرت شنوايي)
- تب يا افزايش دماي بدن به بيش از 38 درجه سانتيگراد
- خارج شدن ترشحات از گوش مبتلا به عفونت
علائم عفونت گوش خارجي
منطقه اي از گوش که به صورت عادي با چشم قابل رويت است، گوش خارجي نام دارد. لاله گوش و مجراي گوش دو عنصر مهم گوش خارجي محسوب مي شوند.
قارچ ها، باکتري ها و ويروس ها مي توانند در ناحيه گوش خارجي مستقر شوند. عفونت گوش خارجي با التهاب پوست اين ناحيه همراه خواهد بود. در لاتين به عفونت اين ناحيه گوش عبارت otitis externa اطلاق مي شود.
در بيشتر موارد، عامل ايجاد عفونت در گوش خارجي باکتري ها هستند. علائم عفونت گوش خارجي به شرح زير هستند:
- خارش گوش (دست زدن زياد به گوش در نوزادان و نونهالان)
- وجود ترشحات يا خروج ترشحات از گوش
- کم شدن قدرت شنوايي
- گوش درد (با کشيدن يا حرکت دادن گوش، درد بدتر مي شود)
- بزرگي و دردناکي غدد لنفاوي
علائم عفونت گوش داخلي و نوريت وستيبولار
بعد از گوش مياني، گوش داخلي قرار گرفته است. در اين قسمت دو بخش وجود دارد:
- سيستم شنوايي که امواج مکانيکي صوت را به پيام هاي عصبي تبديل مي کند
- سيستم تعادلي که وضعيت حرکات سر و بدن را به صورت سيگنال هاي عصبي به مغز مخابره مي نمايد
گاهي عفونت به جاي گوش داخلي، رشته عصبي خارج شونده از گوش داخلي را عفوني مي کند که به اين حالت نوريت وستيبولار گفته مي شود. هر دو نوع عفونت در بيشتر موارد به سبب ويروس ها اتفاق مي افتند.
علائم نوريت وستيبولار عبارتند از:
- سرگيجه
- تهوع
دو علامت بالا در عفونت گوش داخلي هم رخ مي دهند. ساير علائم عفونت گوش داخلي به شرح زير هستند:
- گوش درد
- سردرد
- وزوز گوش
- کم شدن شنوايي و
- دو بيني
به طور کلي بيشتر بيماري ها باعث بروز علائمي در فرد مبتلا مي شود. عفونت گوش هم در بيشتر موارد با علائم و نشانه هاي مختلفي خود را نشان مي دهد.
عفونت گوش انواع مختلفي دارد. اگر ميکروب (باکتري، ويروس يا قارچ) در هر جايي از گوش رشد و تکثير بيابد، عفونت همان بخش گوش عارض مي شود. در ادامه، علائم عفونت گوش، به طور خلاصه، بر اساس محل بروز عفونت در گوش بررسي شده است.
علائم عفونت گوش مياني
به طور کلي، وقتي عبارت عفونت گوش استفاده مي شود، در بيشتر موارد منظور عفونت گوش مياني است. اين عفونت با نام لاتين آن که اوتيت مديا (otitis media) است هم گاهي عنوان مي شود.
فضايي از گوش که درست در پشت پرده گوش يا همان پرده صماخ قرار دارد، گوش مياني است. گوش مياني توسط يک کانال به نام مجراي اُستاش به حلق متصل مي شود. تهويه هواي موجود در گوش مياني و تخليه ترشحات اين محدوده از راه کانال استاش انجام مي شود.
انسداد کانال استاش و تجمع مايعات در پشت پرده گوش (يا همان گوش مياني) زمينه را براي عفونت گوش مياني فراهم مي کند. به ويژه اگر اين مشکل پس از يک سرماخوردگي حادث شده باشد، در بيشتر اوقات باکتري ها و گاهي ويروس ها ممکن است در گوش مياني استقرار پيدا کنند.
عفونت گوش مياني با علائم زير همراه است:
- گوش درد
- گرفتگي گوش ( يا همان کاهش قدرت شنوايي)
- تب يا افزايش دماي بدن به بيش از 38 درجه سانتيگراد
- خارج شدن ترشحات از گوش مبتلا به عفونت
علائم عفونت گوش خارجي
منطقه اي از گوش که به صورت عادي با چشم قابل رويت است، گوش خارجي نام دارد. لاله گوش و مجراي گوش دو عنصر مهم گوش خارجي محسوب مي شوند.
قارچ ها، باکتري ها و ويروس ها مي توانند در ناحيه گوش خارجي مستقر شوند. عفونت گوش خارجي با التهاب پوست اين ناحيه همراه خواهد بود. در لاتين به عفونت اين ناحيه گوش عبارت otitis externa اطلاق مي شود.
در بيشتر موارد، عامل ايجاد عفونت در گوش خارجي باکتري ها هستند. علائم عفونت گوش خارجي به شرح زير هستند:
- خارش گوش (دست زدن زياد به گوش در نوزادان و نونهالان)
- وجود ترشحات يا خروج ترشحات از گوش
- کم شدن قدرت شنوايي
- گوش درد (با کشيدن يا حرکت دادن گوش، درد بدتر مي شود)
- بزرگي و دردناکي غدد لنفاوي
علائم عفونت گوش داخلي و نوريت وستيبولار
بعد از گوش مياني، گوش داخلي قرار گرفته است. در اين قسمت دو بخش وجود دارد:
- سيستم شنوايي که امواج مکانيکي صوت را به پيام هاي عصبي تبديل مي کند
- سيستم تعادلي که وضعيت حرکات سر و بدن را به صورت سيگنال هاي عصبي به مغز مخابره مي نمايد
گاهي عفونت به جاي گوش داخلي، رشته عصبي خارج شونده از گوش داخلي را عفوني مي کند که به اين حالت نوريت وستيبولار گفته مي شود. هر دو نوع عفونت در بيشتر موارد به سبب ويروس ها اتفاق مي افتند.
علائم نوريت وستيبولار عبارتند از:
- سرگيجه
- تهوع
دو علامت بالا در عفونت گوش داخلي هم رخ مي دهند. ساير علائم عفونت گوش داخلي به شرح زير هستند:
- گوش درد
- سردرد
- وزوز گوش
- کم شدن شنوايي و
- دو بيني
چگونگی درمان پارگی پرده گوش
اکوستیک نورینوما چیست؟
تومور پاراگانگليوما چيست؟