به طور کلي بيشتر بيماري ها باعث بروز علائمي در فرد مبتلا مي شود. عفونت گوش هم در بيشتر موارد با علائم و نشانه هاي مختلفي خود را نشان مي دهد.

عفونت گوش انواع مختلفي دارد. اگر ميکروب (باکتري، ويروس يا قارچ) در هر جايي از گوش رشد و تکثير بيابد، عفونت همان بخش گوش عارض مي شود. در ادامه، علائم عفونت گوش، به طور خلاصه، بر اساس محل بروز عفونت در گوش بررسي شده است.

علائم عفونت گوش مياني

به طور کلي، وقتي عبارت عفونت گوش استفاده مي شود، در بيشتر موارد منظور عفونت گوش مياني است. اين عفونت با نام لاتين آن که اوتيت مديا (otitis media) است هم گاهي عنوان مي شود.

فضايي از گوش که درست در پشت پرده گوش يا همان پرده صماخ قرار دارد، گوش مياني است. گوش مياني توسط يک کانال به نام مجراي اُستاش به حلق متصل مي شود. تهويه هواي موجود در گوش مياني و تخليه ترشحات اين محدوده از راه کانال استاش انجام مي شود.

انسداد کانال استاش و تجمع مايعات در پشت پرده گوش (يا همان گوش مياني) زمينه را براي عفونت گوش مياني فراهم مي کند. به ويژه اگر اين مشکل پس از يک سرماخوردگي حادث شده باشد، در بيشتر اوقات باکتري ها و گاهي ويروس ها ممکن است در گوش مياني استقرار پيدا کنند.

عفونت گوش مياني با علائم زير همراه است:

• گوش درد
• گرفتگي گوش ( يا همان کاهش قدرت شنوايي)
• تب يا افزايش دماي بدن به بيش از 38 درجه سانتيگراد
• خارج شدن ترشحات از گوش مبتلا به عفونت

علائم عفونت گوش خارجي

منطقه اي از گوش که به صورت عادي با چشم قابل رويت است، گوش خارجي نام دارد. لاله گوش و مجراي گوش دو عنصر مهم گوش خارجي محسوب مي شوند.

قارچ ها، باکتري ها و ويروس ها مي توانند در ناحيه گوش خارجي مستقر شوند. عفونت گوش خارجي با التهاب پوست اين ناحيه همراه خواهد بود. در لاتين به عفونت اين ناحيه گوش عبارت otitis externa اطلاق مي شود.

در بيشتر موارد، عامل ايجاد عفونت در گوش خارجي باکتري ها هستند. علائم عفونت گوش خارجي به شرح زير هستند:

• خارش گوش (دست زدن زياد به گوش در نوزادان و نونهالان)
• وجود ترشحات يا خروج ترشحات از گوش
• کم شدن قدرت شنوايي
• گوش درد (با کشيدن يا حرکت دادن گوش، درد بدتر مي شود)
• بزرگي و دردناکي غدد لنفاوي

علائم عفونت گوش داخلي و نوريت وستيبولار

بعد از گوش مياني، گوش داخلي قرار گرفته است. در اين قسمت دو بخش وجود دارد:

• سيستم شنوايي که امواج مکانيکي صوت را به پيام هاي عصبي تبديل مي کند
• سيستم تعادلي که وضعيت حرکات سر و بدن را به صورت سيگنال هاي عصبي به مغز مخابره مي نمايد

گاهي عفونت به جاي گوش داخلي، رشته عصبي خارج شونده از گوش داخلي را عفوني مي کند که به اين حالت نوريت وستيبولار گفته مي شود. هر دو نوع عفونت در بيشتر موارد به سبب ويروس ها اتفاق مي افتند.

علائم نوريت وستيبولار عبارتند از:

• سرگيجه
• تهوع

دو علامت بالا در عفونت گوش داخلي هم رخ مي دهند. ساير علائم عفونت گوش داخلي به شرح زير هستند:

• گوش درد
• سردرد
• وزوز گوش
• کم شدن شنوايي و
• دو بيني

دکتر علی کوهی

طراحی سايت پزشکی

اگر يک فرد صداهاي طبيعي را با شدتي بيشتر و در حد آزاردهنده بشنود، به آن هايپراکوزيس گفته مي شود. نام ديگري که براي هايپراکوزيس وجود دارد، پرشنوايي است. در اين مشکل تنظيم امواج حسي شنوايي که در گوش داخلي درک مي شود و به سمت مغز فرستاده مي شود، به هم خورده است. اين اختلال در امواج عصبي شنيداري باعث مي شود صداهاي معمولي مانند صداي موتور خودرويي که سوار آن هستند، آزاردهنده و بسيار شديد احساس شود. اين بيماري علاوه بر اين علامت ممکن است با افسردگي، اضطراب، گوش درد، و مشکلات در ارتباط ديگران همراه باشد. هر عاملي که باعث آسيب به حلزون شنوايي در گوش داخلي شود، مي تواند باعث ايجاد بيماري هايپراکوزيس يا پرشنوايي شود. لابيرنتيت و ساير انواع عفونت و التهاب در گوش داخلي به ويژه حلزون شنوايي، مصرف دراز مدت برخي از داروها مانند ديازپام، قرار گرفتن براي مدت طولاني در معرض سر و صداي زياد، بيمار مفصل گيجگاهي فکي، سردردهاي ميگرني، افسردگي و بسياري از بيماري هاي ديگر ممکن است باعث بروز هايپراکوزيس يا پرشنوايي شود. در مواردي که هايپراکوزيس به طور ثانويه به يکي بيماري يا شرايط پزشکي ديگر حادث مي شود، رفع و درمان بيماري اوليه در بيشتر موارد باعث رفع هايپراکوزيس مي شود. بيماراني که به هايپراکوزيس مبتلا هستند، از صداها دوري مي کنند. آنها در اتاق را به روي ورود حتي صداهاي ساده اي مانند موتور بخچالي که در آشپزخانه به طور طبيعي کار مي کند، مي بندند. اين کار سير بيماري را بدتر مي کند زيرا سيستم شنوايي فرد را به صداهاي معمولي حساس تر مي نمايد. به همين دليل، توصيه مي شود اين افراد از صداهاي معمولي دوري نکنند و اجازه دهند سيستم شنوايي آنها با شدت معمولي صداها اخت شود. براي تشخيص اين بيماري بايد به پزشک متخصص گوش و حلق و بيني مراجعه کرد. شرح حال بيماري، معاينه کامل گوش و انجام تست شنوايي سنجي از مهم ترين شاخص هايي هستند که به تشخيص بيماري هايپراکوزيس يا همان پرشنوايي کمک مي کند. اگر هايپراکوزيس به صورت ثانويه نسبت به يک بيماري ديگر ايجاد شده است، درمان آن بيماري باعث رفه پرشنوايي مي شود. اگر چنين نيست شناخت درماني و حساسيت زدايي صوتي از راه هاي درمان موثر براي رفع علائم اين بيماري محسوب مي شوند. شايان ذکر است که اين انواع درماني در زمان کوتاه ممکن است با بهبودي همراه نباشند و حداقل 6 تا 12 ماه طول بکشد تا چنين درمان هايي به ثمر بنشينند.

دکتر علی کوهی

ويديو مارکتينگ سايت پزشکي

کاهش شنوايي ناشي از نويز

سر و صداي بلند مي تواند به گوش و سيستم شنوايي آسيب بزند. صداي بلند که در زبان انگليسي به آن noise گفته مي شود، اين توانايي را دارد که با آسيب زدن به گوش داخلي باعث کم شنوايي ناشي از نويز به صورت دائمي شود. اگر فرد به صورت مداوم يا مکرر در محيطي قرار بگيرد که شدت صدا در آن بالاست، ممکن است دچار کاهش قدرت شنوايي شود. به اين حالت، کم شنوايي ناشي از نويز گفته مي شود. قرار داشتن در محيطي که به طور تکراري با صداهاي بلندي مانند شليک گلوله يا انفجار سر و کار داريد، مي تواند به سلول هاي حساس شنوايي آسيب بزند. شدت صدا، زير يا بم بودن آن و مدتي که نويز شنيده مي شود، بر احتمال وارد آمدن آسيب به سلول هاي حساس شنوايي تاثير منفي مي گذارد. متاسفانه، کم شنوايي ناشي از نويز علائم زيادي ندارد و به همين دليل برخي از افراد متوجه بروز و پيشرفت آن نمي شوند. از علائمي که به دنبال آغاز کم شنوايي ناشي از نويز ممکن است جلب توجه کنند، بايد به احساس فشار و پري در گوش، متوجه نشدن سخنان افراد و زنگ زدن گوش به خصوص وقتي فرد در سکوت قرار مي گيرد، ياد کرد. وقتي سلول هاي شنوايي آسيب مي بينند اين علائم ظاهر مي شود اما با مردن اين سلول ها، علائم برطرف مي شود و فرد پيگيري پزشکي انجام نمي دهد. اگر فرد بيشتر در معرض نويز قرار گيرد، باز هم کم شنوايي ناشي از نويز پيشرفت مي کند زيرا تعداد سلول هاي شنوايي بيشتري نابود مي شوند. اما چگونه مي توان متوجه شد که شدت صدا در يک جا بلند است. اگر هنگام صحبت با ديگران مجبور هستيد فرياد بزنيد، اگر صحبت بقيه که در نيم متري هستند را نمي شنويد يا اگر کسي که نزديک فرد است صداي در حال پخش از هدفون او را مي شنود، بايد فرد در نظر بگيرد که احتمالا در محيطي با نويز زياد قرار دارد. براي تشخيص کم شنوايي ناشي از نويز بايد به آن شک کرد. بهتر است در صورتي که فرد صداهاي زير مانند صداي پرندگان را به خوبي نمي شنود به پزشک متخصص گوش و حلق و بيني مراجعه کند. پزشک پس از معاينه اوليه و اطمينان از سلامت ظاهري اجزاي گوش، ممکن است تست شنوايي سنجي از فرد درخواست نمايد. تست شنوايي سنجي وضعيت شنوايي فرد را با دقت مخص مي کند. براي پيشگيري از بروز کم شنوايي ناشي از نويز بهتر است مدت قرار گرفتن در معرض نويز را به حداقل ممکن برسانيد. اگر لازم است در محيط پر از نويز باشيد، از وسايل محافظتي گوش مانند پلاگ گوش استفاده کنيد. همچنين عدم استفاده همزمان از چند دستگاه پر سر و صدا کمک مي کند که ميزان نويز محيط را در حد قابل قبولي کاهش دهيد. دکتر کوهی دانش آموخته رشته فوق تخصصي جراحي گوش و حلق و بيني از دانشگاه استنفورد آمريکا آمادگي دارند بيماران مشکوک به کم شنوايي ناشي از نويز را در کلينيک خود واقع در تهران پذيرا باشند.

منبع:

familydoctor

در حالت طبيعي در گوش مياني پوست وجود ندارد. مخاط تنفسي مانند پوشش داخلي بيني در گوش مياني هم وجود دارند. اگر به هر دليلي در گوش مياني سلول هاي سنگفرشي پوست وجود داشته باشند، کلستئاتوم رخ مي دهد. در زمان جنيني مقداري بافت پوست به صورت طبيعي در گوش مياني قرار دارد. در شرايط نرمال انتظار داريم با تکامل جنين اين پوست از گوش مياني حذف شود. اگر اين اتفاق نيفتد، احتمال بروز کلستئاتوم بسيار بالا خواهد بود. همچنين برخي از موارد هستند که باعث مي شوند در يک فرد بزرگسال، پوست از کانال گوش به آن طرف پرده گوش مهاجرت کند. عفونت هاي مزمن و مکرر گوش، سينوزيت ها و سرما خوردگي و آنفلوانزا مي توانند بنيان کلستئاتوم را در گوش مياني برقرار سازند. اين سلول هاي پوستي در فضاي بسته گوش مياني رشد مي کنند، تقسيم سلولي انجام مي دهند، پوسته ريزي مي کنند، ترشحاتي مانند عرق و چربي پوستي به وجود مي آورند. قابل تصور است که تجمع اين مواد، فشار داخل گوش مياني را زياد مي کند و کم کم به ساير نقاطي که در اطراف گوش مياني هستند هم فشار وارد مي سازند. گوش داخلي، عصب حرکتي صورت، حتي شايد نواحي پايين مغز يا سخت شامه (پرده اي که روي مغز را پوشانده است) هم مي توانند تحت تاثير اين بيماري قرار گيرند. اين فشار در نواحي نامبرده با علامت ها و عارضه هاي خاص خود توام خواهد بود. بنابراين، مي توان حدس زد که علامت هاي کلستئاتوم بسيار متنوع هستند.اين علائم از احساس فشار در گوش، ترشحات چرکي، افت قدرت شنوايي، درد به خصوص در ناحيه پشت گوش تا علائم التهابي گوش مياني و حتي گوش داخلي متنوع است. اگر بيمار زودهنگام به پزشک فوق تخصص جراحي گوش حلق و بيني مراجعه کند، درمان زودهنگام از بروز عوارض جلوگيري مي کند. اگر بيمار علائم را ناديده بگيرد و به پزشک دير مراجعه کند، ممکن است عوارض کلستئاتوم ظاهر شوند. برخي از عوارض اين بيماري عبارتند از: تب شديد، عفونت هاي مزمن گوش، ورم در گوش، فلج عضلات صورت، مننژيت و آبسه هاي مغزي. براي اين که اين عوارض در فرد اتفاق نيفتد بايد با آغاز علائم به پزشک مراجعه کرد. تنها درمان کلستئاتوم، عمل جراحي است. در اين عمل جراحي پزشک فوق تخصص جراحي گوش و حلق و بيني تمامي اجزاي پوست را که به طور نا به جا درون گوش مياني و ساير نقاط اطراف آن قرار دارد، از بدن خارج مي سازد. اگر حتي مقدار بسيار ناچيزي از کلستئاتوم در گوش يا ساير نقاط مجاور آن باقي بماند، امکان عود اين بيماري بسيار زياد خواهد بود. خوشبختانه با رويکردهاي نوين جراحي گوش مانند استفاده از آندوسکوپ در انجام عمل جراحي در بيش از 95 درصد موارد، اين بيماري قابل علاج به شمار مي رود.

منابع:

پادکست جناب آقاي دکتر علی کوهی

healthline

بدون شک همه ما اصطلاح پارگی پرده گوش را شنیده ایم و اغلب آن را زمانی به کار می بریم که صدای بلندی را بشنویم. احساس درد یا سوزش در گوش ها این تفکر را در ما ایجاد می کند که دچار پارگی پرده گوش شده ایم. دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است موجب آسیب های شدید و سخت به پرده گوش شود. در متن پیش روی شما اطلاعات زیادی در این خصوص جمع آوری شده است. با ما همراه باشید و از آثاری که این عارضه ممکن است برای گوش داشته باشد آگاهی پیدا کنید.

دکتر علی کوهی

پوست موجود روي لاله گوش و کانال گوش مانند پوست هر جاي ديگر بدن ممکن است به سرطان مبتلا شود و يک تومور بدخيم به وجود آورد. تابش مداوم و زياد آفتاب به لاله گوش مهم ترين عاملي است که مي تواند به سرطان گوش منجر شود. اگر ضايعاتي مانند زخم يا عفونت مزمن گوش براي مدت هاي بسيار طولاني در گوش رخ دهد، مي توانند احتمال بروز سرطان گوش را افزايش دهند. اگر سرطان گوش در ناحيه لاله گوش رخ دهد، به راحتي ديده مي شود. به همين دليل افرادي که به سرطان گوش در ناحيه لاله گوش مبتلا مي شوند، زودتر به پزشک مراجعه مي کنند. در اين افراد هنوز سرطان در مراحل اوليه است و درمان راحت تر و موفق تر به انجام مي رسد. اما در مواردي که سرطان گوش در ديد نيست و درون کانال گوش قرار دارد، بايد به برخي علائم حساس بود. ترشح چرکي، ترشح خونابه اي از گوش، درد گوش، وجود توده در گوش، احساس ضعف در حرکات ماهيچه هاي صورت و کم شدن حس شنوايي از علامت هايي هستند که نبايد آنها را دستکم گرفت. توصيه مي شود کساني که اين علائم را دارند در اولين فرصت با پزشک متخصص گوش و حلق و بيني مشورت نمايند. پزشک براي تشخيص قطعي بيماري از تومور نمونه برداري مي کند. نمونه دريافت شده، توسط پزشک متخصص آسيب شناسي پزشکي (پاتولوژي) زير ميکروسکوپ بررسي مي شود و سرطاني بودن يا نبودن ضايعه گزارش مي گردد. يکي ديگر از کارهاي تشخيصي که پزشک معالج انجام مي دهد تصويربرداري پزشکي مانند ام آر آي يا سي تي اسکن است. در تصاوير حاصل از اين روش ها پزشک مي تواند گستردگي و اندازه دقيق تومور بدخيم را مشخص نمايد. اين کار از اين جهت اهميت دارد که پزشک نوع و وسعت عمل جراحي را از قبل مشخص مي نمايد. اگر تومور بدخيم گوش در مراحل اوليه باشد، درمان آن با يک عمل جراحي به طور معمول به راحتي و بدون مشکل انجام مي شود. اما اگر سرطان گوش بسيار پيشرفت کرده باشد، لازم است يک يا چند عمل جراحي وسيع انجام گيرد. بسياري از کساني که دچار سرطان گوش هستند، لازم است در کنار عمل جراحي تحت راديوتراپي هم قرار گيرند. راديوتراپي يا همان پرتودرماني از عود دوباره سرطان گوش پيشگيري مي کند. در موارد خاصي از سرطان گوش، علاوه بر استفاده از روش هاي درماني جراحي و راديوتراپي، شيمي درماني هم ممکن است لازم شود. دکتر علی کوهی دانش آموخته رشته فوق تخصصي جراحي گوش و حلق و بيني از دانشگاه استنفورد آمريکا براي پذيرش بيماران مشکوک به سرطان گوش در کلينيک خود واقع در تهران آمادگي دارند.

منابع:

پادکست جناب آقاي دکتر علي کوهي

https://www.cancerresearchuk.org/about-cancer/head-neck-cancer/cancer-of-the-ear/middle-inner-about

به نظر می رسد از بین هر هزار نوزاد متولد شده، یک تا سه نوزاد به ناشنوایی یا افت شنوایی مادرزادی مبتلا هستند. نوزادی که دچار ناشنوایی مادرزادی است زمان طلایی یادگیری از راه شنیدن، از جمله یادگیری تکلم و قدرت سخن گفتن را از دست می دهد. از سوی دیگر، هر چه درمان ناشنوایی یا کم شنوایی مادرزادی زودتر آغاز گردد، احتمال موفقیت آن بیشتر خواهد بود. این در حالی است که اگر شنوایی یک نوزاد با تست های مناسب سنجیده نشود، تا زمانی که قرار است کودک حرف بزند، ممکن است کسی متوجه ناشنوایی یا کم شنوایی کودک نشود و زمان طلایی یادگیری و درمان از دست برود. اگر اختلالات شنوایی کودک زود تشخیص داده شود، درمان های مناسبی مانند سمعک های پرقدرت و ویژه و بازتوانی و آموزش های شنیداری و گفتاری در بهترین زمان ممکن آغاز می شود. اگر این درمان ها بتوانند به شنوایی نونهال به طور موثری کمک کنند، ادامه خواهند یافت. اگر این درمان ها برای نونهال دچار مشکلات شنوایی موثر واقع نشود، باید برای کاشت حلزون گوش به پزشک فوق تخصص جراحی گوش و حلق و بینی مراجعه کرد. سن طلایی برای کاشت حلزون گوش در چنین مواردی هم یک سالگی است. پس واضح است که تشخیص زودهنگام اختلالات شنوایی در نوزادان و نونهالان از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. انجام معاینه یا تست های پزشکی برای تشخیص زودهنگام یک بیماری، با واژه «غربالگری» نامیده می شود. برای تشخیص زودهنگام اختلالات ناشنوایی مادرزادی در نوزادان و نونهالان هم تست هایی وجود دارد که خوشبختانه در ایران هم انجام می پذیرد، که غربالگری شنوایی نوزادان نامیده می شود. این تست که با نام مخفف انگلیسی آن یعنی OAE مشخص می شود، به طور معمول پیش از ترخیص نوزاد از زایشگاه صورت می پذیرد. در این تست امواج صوتی مشخصی از راه یک دستگاه ظریف پزشکی که در کانال گوش کودک قرار می گیرد، برای نوزاد پخش می شود. واکنش گوش داخلی نوزاد به این امواج صوتی سنجیده می شود. اگر تست یک نوزاد طبیعی باشد، بدین معناست که شنوایی وی در حال حاضر فاقد مشکل است و به طور معمول، در این مرحله، به کار بیشتری نیاز ندارد. اگر نتیجه غربالگری شنوایی نوزادی غیرطبیعی باشد، باید تست های دقیق تر شنوایی در آینده (به طور معمول یک ماهگی و حداکثر تا سه ماهگی) از کودک به عمل آید تا اختلال شنوایی وی تایید شود. اگر اختلال شنوایی نوزاد تایید شد، درمان ها مطابق آنچه در بالا گفته شد، به اجرا در می آید. دکتر علی کوهی دانش آموخته رشته فوق تخصصی جراحی گوش و حلق و بینی از دانشگاه استنفورد آمریکا آماده پذیرش نوزادان و نونهالان مشکوک به اختلالات ناشنوایی مادرزادی در کلینیک خود در تهران هستند.

منبع:

پادکست جناب آقای دکتر علی کوهی

healthychildren

شاید با شنیدن عبارت عفونت گوش تصویر کودکی که در حال گریه است و دستش را روی گوشش گرفته است، در ذهن مجسم شود. اما حقیقت این است که عفونت گوش فقط در کودکان و نوجوانان اتفاق نمی افتد و همه افراد در هر سن را ممکن است درگیر کند.

هر وقت کسی دچار گوش درد می شود شاید نخستین تشخیصی که برای او مطرح می شود عفونت گوش باشد. در این نوشتار درباره عفونت گوش اطلاعات مفیدی با شما در میان گذاشته می شود.

عفونت گوش چیست؟

شاید بدانید که عفونت گوش انواع مختلفی دارد. عفونت گوش میانی که با اصطلاح لاتین یعنی اوتیت حاد میانی (Acute otitis media) هم خوانده می شود، نوعی عفونت است که بخش میانی گوش را درگیر می کند.

عفونت گوش میانی سروزی یا عفونت گوش میانی ترشح دار نوع دیگری از عفونت گوش به شمار می رود که گوش میانی را درگیر می کند. در این حالت ابتدا مقداری مایع پشت پرده گوش تجمع می یابد، بدون این که فرد تب یا درد داشته باشد. سپس این ترشحات عفونی می شوند.

ایجاد عفونت در کانال گوش خارجی با نام گوش شناگران هم شناخته می شود. به طور معمول در این عفونت گوش میانی درگیر نیست. عفونت گوش خارجی بیشتر با خارش و درد در ناحیه بیرونی گوش همراه است.

علل عفونت گوش

گوش مکن است با عوامل متعددی عفونی شود. دو عاملی که بیشتر از سایر موارد شایع هستند، به شرح زیر هستند:

1- باکتری های مختلفی می توانند باعث عفونت گوش شوند. استرپتوکوک پنومونیه و همفیلوس آنفلوانزا دو نوع بسیار شایع مولد عفونت گوش میانی محسوب می شوند.

2- ویروس های زیادی هستند که توانایی عفونی کردن گوش را دارند. ویروس های عامل سرماخوردگی و آنفلوانزا مهمترین ویروس های ایجاد کننده عفونت گوش به شمار می روند.

با علائم عفونت گوش آشنا شویم

شاید عفونت گوش یکی از معدود بیماری هایی باشد که بیشتر مردم می توانند علائم آن را حدس بزنند. در زیر علائم عفونت گوش نام برده شده اند:

● تب (به طور معمول این تب شدید است و احتمال زیادی وجود دارد که به بیش از 39 درجه سانتیگراد برسد)

● گوش درد

● بی حالی یا تحریک پذیری و پرخاشگری

● مالیدن یا دست زدن بیش از حد به گوش (این حالت بیشتر در خردسالان باید مدنظر قرار گیرد)

● اختلال خواب

اگر هر یک از علائم بالا یا مشکلات شنوایی در فردی وجود دارد باید به سرعت به پزشک دارای فوق تخصص جراحی گوش و حلق و بینی مراجعه کند. دکتر علی کوهی از جراحان این رشته در تهران در خدمت شما هستند.

درمان عفونت گوش

پس از این که تشخیص عفونت گوش توسط پزشک تایید شد، درمان مناسب تجویز می شود. برای درمان عفونت گوش همیشه آنتی بیوتیک لازم نیست. پزشک معالج ممکن است در ابتدا فقط از فرد بخواهد علائم خود را پایش نماید و در صورت وخیم شدن علائم پس از دو سه روز آنتی بیوتیک مصرف کند. استراحت، و مصرف مسکن هم به بهبود سریع تر و کاهش درد بیمار کمک می کند.

Ref

سرمازدگي لاله گوش در بين ايجاد اين عارضه در ساير اعضاي بدن بسيار بيشتر اتفاق مي افتد. علت شيوع بيشتر سرمازدگي گوش اين است که يکي از خارجي ترين اعضاي بدن محسوب مي شود.

سرمازدگي لاله گوش چيست؟

وقتي لاله گوش بدون محافظت کافي براي مدت مديد در معرض هواي سرد در حد انجماد قرار مي گيرد، سرمازدگي لاله گوش رخ مي دهد. در اين حالت سرما به بافت لاله گوش آسيب وارد مي سازد.

ميزان آسيب ناشي از سرمازدگي لاله گوش به دو عامل بستگي دارد:

? پايين بودن دما

? مدت قرار گرفتن در معرض دماي پايين

سرماي زياد براي مدت طولاني مي تواند به طور مستقيم به بافت لاله گوش آسيب بزند و تعدادي از سلول هاي بدن را از بين ببرد. اين نابودي سلول ها به دليل انجماد به وجود مي آيد.

اما آسيب ناشي از سرمازدگي به انجماد ختم نمي شود. به دليل سرما و در نتيجه، تنگ شدن رگ هايي که خونرساني بافت هاي مجاور را انجام مي دهند، آسيب بيشتر به ساير سلول ها وارد مي شود.

همچنين در اين شرايط احتمال ايجاد لخته در رگ ها و کاهش بيشتر خونرساني هم وجود دارد.

چه عواملي خطر سرمازدگي لاله گوش را بيشتر مي سازند؟

بجز دماي پايين و مدت بيشتر قرار گرفتن در معرض دماي پايين، شرايط پزشکي و محيطي ديگري هم هستند که خطر سرمازدگي را بيشتر مي کنند. بيماري هاي کاهش دهنده جريان خون لاله گوش از اين دسته محسوب مي شوند. ديابت، آترواسکلروز (گرفتگي شريان ها)، اسپاسم رگ ها ناشي از استعمال دخانيات و سفت بودن يک لباس روي پوست گردن مانند کراوات مي تواند در افزايش خطر سرمازدگي موثر باشد.

همچنين خيس شدن لاله گوش يا تماس داشتن با فلز خطر و شدت سرمازدگي را افزايش مي دهند.

علائم سرمازدگي لاله گوش

با آغاز سرمازدگي لاله گوش علائم اوليه تظاهر پيدا مي کنند. سرد شدن شديد پوست لاله گوش و حس گزگز و مورمور اولين علائم سرمازدگي خفيف به شمار مي روند. در صورت پيشرفت سرمازدگي، پوست لاله گوش حس لامسه را از دست مي دهد. سپس تغيير رنگ پوست رخ مي دهد. پوست ممکن است به رنگ قرمز، سفيد، کبود يا خاکستري مايل به زرد در آيد. در نهايت، تغيير قوام پوست، غيرانعطاف پذير شدن لاله گوش و ظهور تاول ها نشان مي دهند سرمازدگي شديد رخ داده است.

تشخيص و درمان سرمازدگي لاله گوش

پزشک جراح گوش و حلق و بيني از روي شرح حال و معاينه تشخيص سرمازدگي را مطرح مي کند.

درمان سرمازدگي از گرم کردن دوباره گوش آغاز مي شود. تجويز مسکن هاي خوراکي براي کاهش درد کمک کننده است. بايد با پوشش استريل از پوست آسيب ديده لاله گوش حفاظت کرد. پس از گذشت يک يا دو ماه بافت هاي مرده مشخص مي شوند و لازم است آنها را جدا و خارج کرد. آنتي بيوتيک خوراکي، مراقبت از زخم و گاهي جراحي هم لازم مي شود.

دکتر کوهی

جابه جايي مايع گوش

گوش داخلي از دو بخش شنوايي و تعادلي تشکيل شده است. اين بخش ها شامل يک سري حفرات و دهليزهايي هستند که با اسامي مختلف نامگذاري شده اند. به عنوان نمونه، حلزون گوش مسئول شنوايي و کانال هاي نيم دايره اي مسئول شناخت وضعيت و حفظ تعادل هستند.

درون اين ساختارها که در گوش داخلي قرار دارند، پر از مايع است. نام اين مايع اِندولنف است. در حقيقت، جا به جايي مايع اندولنف درون سيستم هاي تعادلي ( دستگاه وستيبولار) در گوش داخلي، سيگنال هاي عصبي لازم را به مغز مي فرستد. مغز بر اساس اين سيگنال ها و ساير سيگنال هاي عصبي از ساير نقاط بدن مانند عضلات و مفاصل از وضعيت کنوني بدن و سر مطلع مي شود.

حس تعادل چگونه حفظ مي شود؟

در اواسط قرن نوزدهم ميلادي با آزمايش هايي که روي کبوتر انجام شد، نقش کانال هاي نيم دايره اي موجود در گوش داخلي در حفظ تعادل مشخص گشت. وقتي کانال هاي نيم دايره اي در گوش داخلي يک کبوتر مختل مي شد، سر کبوتر به همان سمت حرکت هايي عجيب انجام مي داد.

به عبارت ديگر مشخص شد که کانال نيم دايره اي سيگنال هاي عصبي به مغز مي فرستد که به حفظ تعادل سر و بدن مي انجامد.

پيشرفت تحقيقات نشان داد درون هر يک از ساختارهاي کانال هاي نيم دايره اي و همچنين کانال هاي پاييني آنها که اوتريکل و ساکول نام دارند، سلول هاي ظريف حسي قرار دارند. نوک اين سلول هاي موهايي قرار دارند که با تغيير جهت آنها، روند ارسال پيام هاي عصبي دچار تغيير مي شود.

همچنين براي افزايش دقت اين سيستم روي محل تجمع سلول هاي حسي داراي مو را يک غشاي محتوي کريستال هاي ظريف به نام غشاي اتوليتيک فرا گرفته است. هر گونه جا به جايي اين مايعات در گوش داخلي باعث تغيير حالت موهاي موجود در نوک سلول هاي حسي مي شود و بدين ترتيب مغز از حرکات بدن و وضعيت آن مطلع مي شود.

اگر بخواهيم دقيق تر اين سيستم را مورد ارزيابي قرار دهيم بايد بگوييم:

? کانال هاي نيم دايره اي مسئول حس شتاب زاويه اي بدن و سر هستند

? اوتريکل و ساکول مسئول شناخت و ارسال سيگنال هاي عصبي مرتبط با شتاب خطي حرکت سر و بدن هستند

اگر سيستم تعادلي آسيب ببيند چه اتفاقي مي افتد؟

سيستم تعادلي هر طرف از بدن به طور هماهنگ با طرف ديگر کار مي کند. وقتي سر فرد به سمت چپ خم مي شود، ميزان ارسال پيام عصبي از گوش داخلي سمت چپ کم مي شود وارسال پيام عصبي از دستگاه تعادلي سمت راست غالب مي شود.

بدين معنا که سيستم هاي تعادلي گوش هاي چپ و راست بدن طوري کار مي کنند که ميزان کل پيام هاي ارسالي به مغز به يک اندازه باشد. اگر سيستم تعادلي يک طرف لطمه ببيند و هيچ پيامي به مغز نفرستد، گوش طرف مقابل که سالم است مدام به مغز پيام مي فرستد. ميزان اين پيام ارسالي دو برابر حالت طبيعي است و مغز اين پيام رو چنين تعبير مي کند که سر در حال گردش است و فرد احساس سرگيجه مي کند.

دکتر علی کوهی